-
1 procreo
prō-creo, āvī, ātum, āre1) рождать, производить на свет ( duos filios C); прижить ( liberos ex tribus uxoribus Nep)2) вызывать, причинять, порождать ( leges bonae ex mălis moribus procreantur Macr) -
2 procreo
I.Lit.:II.procreare liberos lepidum est onus,
Plaut. Mil. 3, 1, 88:multiplices fetus,
Cic. N. D. 2, 5, 128:de matrefamilias duo filios,
id. Rep. 2, 19, 34:liberos ex tribus uxoribus,
Nep. Reg. 2, 3:hoc solum, in quo tu ortus et procreatus es,
Cic. Leg. 2, 2, 4; id. Fin. 3, 19, 62; Plin. Pan. 26, 6:natura hinc sensus animantum procreat omnes,
Lucr. 2, 880:terra ex minutissimis seminibus tantos truncos ramosque procreat,
Cic. Sen. 15, 52.—Trop., to produce, make, cause, occasion (class.):usum,
Lucr. 4, 835:tribunatus, cujus primum ortum inter arma civium procreatum videmus,
Cic. Leg. 3, 8, 19:vetus verbum est: Leges bonae ex malis moribus procreantur,
Macr. S. 2, 13.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский